“Δεν μου είπε ποτέ μπράβο” ομολογεί ο Άρης Λεμπεσόπουλος.
Στη διαχείριση που έκανε στην απώλεια τόσο των γονιών του όσο και της Αλέκας Κατσέλη εστίασε ο Άρης Λεμπεσόπουλος στη συνέντευξη που παραχώρησε στη Μαρία Μπακοδήμου το μεσημέρι της Κυριακής στο “Γεια σου” του ΣΚΑΪ.
Της Αλέκας Κατσέλη της είπα “σ’ αγαπώ” λίγο πριν φύγει από τη ζωή, το άρθρωσα. Της είπα “σ’ αγαπάω” και εκεί στο κρεβάτι χαμογέλασε και… Γιατί ήταν σαν μάνα μου. Ήταν σαν μάνα μου. Δηλαδή αυτό ήταν το κέρδος μου τρία χρόνια από την σχολή μου, που γνώρισα αυτή τη γυναίκα και ήταν σαν μάνα μου.
Αυτό το φως της και η αγάπη της με συνόδευσε και με συνοδεύει και ενώ έχει φύγει από τη ζωή.
Είναι μια ευλογία όταν συμβαίνει αυτό, να έχεις την αγάπη ενός ανθρώπου σε αυτό το επάγγελμα όσες φορές συμβαίνει και στην πορεία, γιατί δεν νομίζω πως είναι πολλοί αυτοί που θα σου μεταφέρουν αγάπη και εμπιστοσύνη για αυτό που κάνεις” παραδέχθηκε αρχικά ο ηθοποιός.
“Με τους γονείς μου υπήρχε μια αμηχανία. Αφού πέθαναν, αναλογίζομαι γιατί δεν το άρθρωσα αυτό.
Ο πατέρας μου ερχόταν πάντα στις πρεμιέρες μου, δεν μου είπε ποτέ μπράβο αλλά κράταγε αρχείο για τους άλλους”.
“Λίγο πριν φύγει ο πατέρας μου, ένα μεσημέρι, ήμουν σε ένα τραπέζι και τον ρωτάει ξαφνικά η μάνα μου: “Δημήτρη, δεν ονειρευόσουν να γίνεις ηθοποιός;”.
Έκανε ένα ελαφρύ σκύψιμο του κεφαλιού. Σκέψου, λοιπόν, ότι μπορεί να έκανα κάτι που το ήθελε αυτός. Είχε όμως πάντα την αγωνία και το καταλάβαινα, χρόνια ολόκληρα με έπαιρνε τηλέφωνο για να με ρωτήσω εάν έφαγα και εάν έχω λεφτά. Κάτι ήξερε” τόνισε με ειλικρίνεια ο Άρης Λεμπεσόπουλος στον ΣΚΑΪ.