Εξακολουθείς να εκτελείς τα καθήκοντά σου όπως πριν. Αρνείσαι κατηγορηματικά, ωστόσο, να συμμετάσχεις σε μία τοξική κουλτούρα στην οποία μέρος του προσωπικού σου χρόνου θυσιάζεται στο βωμό της εργασίας, υιοθετώντας, έτσι, μία ανισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική σου ζωή.
Αυτή είναι μία μικρή σύνοψη της σιωπηρής παραίτησης, που αποτελεί μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες ανερχόμενες τάσεις των τελευταίων ετών στον τομέα της εργασίας και έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής στις νεότερες γενιές εργαζομένων, συγκεντρώνοντας, αναμενόμενα, έντονη διχογνωμία γύρω από την όλη ιδέα που προτείνει.
Δείτε τι ακριβώς πραγματεύεται η σιωπηρή παραίτηση, πώς μετατράπηκε σε κομμάτι της εργασιακής κουλτούρας και με ποιους τρόπους ενδέχεται να αλλάξει τα δεδομένα στην αγορά εργασίας.
Πώς η σιωπηρή παραίτηση έγινε η νέα τάση της εργασίας
Όπως κάθε trend της εποχής, έτσι και η σιωπηρή παραίτηση (ή, αγγλιστί, quiet quitting) έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο ίντερνετ και, συγκεκριμένα, στο TikTok. Πράγμα αναμενόμενο, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότητα των χρηστών της πλατφόρμας ανήκει στην Gen Z και τους Millennials, γενιές που έχουν βιώσει τη μία δυσκολία μετά την άλλη στον τομέα της εργασίας και αποτελούν, σήμερα, τους κύριους εκπροσώπους της σιωπηρής παραίτησης.
Ένα viral βίντεο ήταν αρκετό για να πυροδοτήσει την ανερχόμενη αυτή τάση. Το βίντεο αναλύει την ιδέα της σιωπηρής παραίτησης ως μία γενικευμένη αποστροφή από την ιδέα ότι η εργασία αποτελεί αυτοσκοπό του ατόμου και αντικατοπτρίζει την προωπική του αξία. Με τη θεωρία αυτή φαίνεται πως ταυτίζεται μία τεράστια πληθώρα χρηστών τόσο του TikTok, όσο και διαφορετικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
@zaidleppelin On quiet quitting #workreform
♬ original sound – ruby
Πού έγκειται η διχογνωμία γύρω από τη σιωπηρή παραίτηση
Αναμενόμενα, οι απόψεις σχετικά με τη σιωπηρή παραίτηση διίστανται. Έχει τη δύναμη να αλλάξει την κουλτούρα της εργασίας μια για πάντα, ωθώντας τους εργαζόμενους στη διεκδίκηση του δικαιώματος μιας υγιούς ισορροπίας ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική τους ζωή; Ή μήπως πρόκειται για έναν ακόμα νεωτερισμό των νεότερων γενεών, ο οποίος μάλιστα αντιτίθεται στα θέσφατα της εργασιακής ηθικής;
Οι νέοι εργαζόμενοι είναι κατηγορηματικοί, εμμένοντας στην απομάκρυνση κάθε είδους παρουσίας της επαγγελματικής τους ζωής στον προσωπικό τους χρόνο. Στηρίζονται, άλλωστε, στη λογική ότι εκτελούν κάθε καθήκον της εργασίας τους όπως πρέπει, αυστηρά εντός, όμως, του συμφωνημένου ωραρίου εργασίας τους – με τον αντίλογο, πάντως, να θέλει τη λογική της σιωπηρής παραίτησης να οδηγεί σε μετάθεση ευθυνών σε τρίτους και, επομένως, να συνιστά αντισυναδελφική συμπεριφορά.
Όπως και να’ χει, τα επιχειρήματα για τα υπέρ και τα κατά της σιωπηρής παραίτησης ποικίλλουν, είναι αδύνατο, όμως, να αποτιμηθούν όσο η τάση βρίσκεται ακόμα στις αρχές της.
Τι σημαίνει η σιωπηρή παραίτηση για το μέλλον της εργασίας
Η σιωπηρή παραίτηση έχει ήδη ξεκινήσει να αφήνει το στίγμα της στην εργασία, με εργαζομένους του τομέα του ανθρώπινου δυναμικού, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε άλλα κράτη, να μελετούν τον αντίκτυπό της στην εργασιακή κουλτούρα. Η αποστροφή που δείχνει η Gen Z και οι Millennials σε τοξικά εργασιακά περιβάλλοντα ενδεχομένως να σημαίνει πολύ περισσότερα για το μέλλον της εργασίας.
Η κουλτούρα της εργασιομανίας φαίνεται πως αντικαθίσταται, με αργά αλλά σταδιακά βήματα, από μία νέα κουλτούρα. Μία κουλτούρα τόσο προτεραιοποίησης της ψυχικής υγείας εντός και εκτός του εργασιακού περιβάλλοντος, όσοι και αδιαπραγμάτευτης διεκδίκησης των εργασιακών δικαιωμάτων. Σε μία τέτοια εργασιακή κουλτούρα, όπου η στείρα εκτέλεση καθηκόντων και το εργασιακό burnout δίνουν τη θέση τους στην επικοινωνία, την ενσυναίσθηση και την ανταμοιβή, η σιωπηρή παραίτηση θέτει απλώς τα θεμέλια για όσα αναμένεται να δούμε στο μέλλον.
Πηγές: www.cnbc.com, hbr.org