Στις κατηγορίες των μεγάλων εμπορικών καταναλωτών και των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης – Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) εντοπίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό της ανόδου στις ληξιπρόθεσμες οφειλές που σημειώθηκε το 2024 στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Όπως έγραψε χθες Παρασκευή (16.5.2025) το newsit.gr, οι οφειλές συνολικά αυξήθηκαν κατά 1 δισ. ευρώ πέρυσι, αγγίζοντας τα 3,4 δισ. ευρώ και προκαλώντας ανησυχία στην αγορά ηλεκτρικού ρεύματος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η ΡΑΑΕΥ, μέσα σε ένα χρόνο οι οφειλές στη Μέση Τάση, που περιλαμβάνει μεγάλες επιχειρήσεις και μικρές βιομηχανίες, εκτινάχθηκαν από 115 εκατ. ευρώ σε 514 εκατ. ευρώ.
Ιδιαίτερη άνοδος παρατηρείται και στην κατηγορία Λοιπών Καταναλωτών της Χαμηλής Τάσης, που έφτασε από μόλις 1 εκατ. ευρώ το 2023 σε 440 εκατ. ευρώ το 2024. Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι περισσότερες από τις οφειλές των ΔΕΥΑ.
Αθροιστικά, οι δύο παραπάνω κατηγορίες κατανάλωσης αντιστοιχούν περίπου στα 750 εκατ. του 1 δισ. ευρώ της αύξησης των ληξιπρόθεσμων.
Πάντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι τον περασμένο Δεκέμβριο το ΥΠΕΝ πέρασε νομοθετική ρύθμιση για την επιδότηση με 200 εκατ. ευρώ των οφειλών των ΔΕΥΑ. Η παρέμβαση αφορά χρέη που συσσωρεύτηκαν έως την 31η Οκτωβρίου 2024. Κατ’ επέκταση, σχεδόν οι μισές οφειλές της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι επί της ουσίας εικονικές. Να προσθέσουμε ότι έτσι κι αλλιώς το χρέος των ΔΕΥΑ θεωρείται ανακτήσιμο για τους προμηθευτές, καθώς πρόκειται για δημόσιες επιχειρήσεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έστω και έτσι, το συνολικό νούμερο των ληξιπρόθεσμων παραμένει υπερβολικά υψηλό. Φαίνεται πως ιδίως στην περίπτωση της Μέσης Τάσης η εμπορική πολιτική των προμηθευτών υπήρξε επισφαλής και γυρνάει «μπούμερανγκ» για τους ίδιους, επιτρέποντας τη συσσώρευση μεγάλων οφειλών που πλέον καλούνται να διαχειριστούν.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ισχύει το ίδιο με τις ΔΕΥΑ, καθώς μιλάμε για χρέη από τα οποία οι προμηθευτές προβλέπουν ότι θα ανακτήσουν μονάχα ένα μέρος τους.
Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η κατηγορία της Μέσης Τάσης είναι ένα τμήμα της αγοράς με ιδιαίτερα ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά. Τα μερίδια των προμηθευτών είναι πολύ πιο «απλωμένα» σε σύγκριση με τη Χαμηλή Τάση και παρατηρείται μικρότερη συγκέντρωση.
