Το κλίμα στην Ελλάδα πριν από 7 χρόνια ήταν εντελώς διαφορετικό από ότι είναι σήμερα όπως και πριν από πέντε χρόνια. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν καν πρωθυπουργός, οι διαδηλώσεις ήταν καθημερινότητα και η Ελλάδα δεν ήταν ακόμα ούτε στα μισά μιας πολύ δύσκολης διαδρομής.
Τον Οκτώβριο του 2012 πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Αντώνης Σαμαράς και στο άκουσμα της επίσκεψης της Άνγκελα Μέρκελ στην Αθήνα αποφασίστηκε μεγάλος ξεσηκωμός.
Πορείες, συνθήματα, διαδηλώσεις, γραφικότητες. Όλα τα ζήσαμε εκείνη την ημέρα. Ήταν 09/10/2012. Από γυμνούς διαδηλωτές στην πλατεία Συντάγματος, μέχρι μέλη της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να ντύνονται ναζί και να βγαίνουν στους δρόμους της Αθήνας.
Μπροστάρηδες στον ξεσηκωμό κατά της Μέρκελ ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας αλλά και ο μελλοντικός συγκυβερνήτης του, Πάνος Καμμένος.
Η τότε κυβέρνηση δέχθηκε σφοδρότατη επίθεση από την αντιπολίτευση γιατί είχε απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις ενόψει της επίσκεψης της γερμανίδας καγκελαρίου στην Αθήνα. Το ίδιο όμως έχει αποφασιστεί και σήμερα.
Ο Αντώνης Σαμαράς υποδέχθηκε την Άνγκελα Μέρκελ το 2012 και το 2014 στην Αθήνα. Η πρώτη ήταν επίσημη επίσκεψη και η δεύτερη ήταν για να συναντήσει νέους επιχειρηματίες σε πιο χαλαρό ύφος. Όμως και τότε, τον Απρίλιο του 2014, μια χρονιά πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, βγήκαν και πάλι από τις ντουλάπες τα πανό και οι σβάστιγγες και τα συνθήματα κατά της “σατανικής” καγκελαρίου.
Ο συμβολισμός της επίσκεψης Μέρκελ στην Αθήνα και η σχέση με τον Τσίπρα
“Ριψοκίνδυνο ταξίδι” χαρακτηρίζει την επίσκεψη Μέρκελ η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, που επισημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η Άνγκελα Μέρκελ “διατηρούν μία εμφανώς χαλαρή έως φιλική σχέση. Παράδοξο; Σε καμία περίπτωση. Μέρκελ και Τσίπρας συνδέονται με έναν παράφορο πραγματισμό. Σε αυτό το πλαίσιο η ιδεολογική συνέπεια είναι λιγότερο σημαντική από τη διατήρηση της εξουσίας. Το άλλοτε αντι-συστημικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον μέρος του συστήματος και εδραιώνει την παρουσία του στο κράτος μοιράζοντας αξιώματα, όπως είχαν κάνει και όλα τα κόμματα που προηγήθηκαν. Ο Τσίπρας έπραξε τα δέοντα, η Ελλάδα το καλοκαίρι αποχώρησε από το πρόγραμμα διάσωσης, έστω και αν ακόμη παραμένει υπό την αυστηρή εποπτεία των δανειστών. Το ότι η Μέρκελ φτάνει στην υγρή και χειμωνιάτικη Αθήνα ήδη στις αρχές της χρονιάς, αποτελεί αναγνώριση για όσα έχουν γίνει. Δεν αποκλείεται να ακουστούν και λόγια ευγνωμοσύνης για το ότι η Ελλάδα επωμίζεται μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο βάρος της ευρωπαϊκής συμφωνίας με την Τουρκία για το προσφυγικό. Η αθλιότητα συσσωρεύεται πλέον στους καταυλισμούς σε πέντε ελληνικά νησιά και όχι (σε γερμανικές πόλεις όπως) στο Φράιλασινγκ η στο Πάσαου. Και αυτή τη στιγμή ο Τσίπρας χρειάζεται την επιδοκιμασία, καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός ελάχιστα απέχει από τη ρήξη”.
Όπως επισημαίνει η εφημερίδα του Μονάχου, η συγκυρία υποδεικνύει και τη δυσκολία της επίσκεψης, καθώς “το πιο σημαντικό μήνυμα της Μέρκελ στην Αθήνα θα μπορούσε να εκληφθεί και ως προεκλογική βοήθεια. Διότι η καγκελάριος θέλει να επαινέσει τον Τσίπρα για μία ιστορική επιτυχία, τη συμφωνία που συνήψε ο πρωθυπουργός με τον ‘μακεδόνα’ ομόλογό του Ζόραν Ζάεφ και η οποία θα οδηγήσει τον βόρειο γείτονα της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ με την ονομασία Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. Επί 26 χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν το θάρρος να λύσουν τον γόρδιο δεσμό στην περίπλοκη διαμάχη για την ονομασία, ενώ στα Σκόπια οι πολιτικοί μετεωρίζονταν σε επικίνδυνα μυθεύματα. Η συμφωνία των Πρεσπών, όπως ονομάζεται, είναι ένα εξαιρετικό δείγμα εξωτερικής πολιτικής, για το οποίο Τσίπρας και Ζάεφ, 44 χρονών αμφότεροι, προτείνονται ακόμη και για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης”.
