Λίγους μήνες πίσω. Οι περισσότεροι χλεύαζαν το εγχείρημα στον Παναθηναϊκό. Ο Αναστασίου ήταν “μαθητευόμενος μάγος” και ο Νταμπίζας κινδύνευε να φάει ξύλο στη Λεωφόρο.
Μια ομάδα που άλλαξε σχεδόν όλο το ρόστερ της το καλοκαίρι, μία ομάδα που στηρίχθηκε σε… μικρά παιδιά και δανεικούς, μία ομάδα ενός άπειρου προπονητή. Ναι, αυτή η ομάδα είναι που διέλυσε τον Ολυμπιακό στο “Καραϊσκάκης” και υποχρέωσε τους “ερυθρόλευκους” στην πρώτη τους ήττα μετά από 36(!) ματς πρωταθλήματος.
Το χειροκρότημα τους ανήκει, η βραδιά ήταν δική τους και θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια. Όσοι ανέλαβαν να υλοποιήσουν το καλοκαιρινό πρότζεκτ μπορούν να αισθάνονται υπερήφανοι και δικαιωμένοι. Ο Αναστασίου έχει φτιάξει μια ομάδα με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Μια ομάδα που μετά από πολλά χρόνια αξίζει κάποιος να πληρώσει εισιτήριο για να την δει. Είναι λογικό να υπάρχουν σκαμπανεβάσματα, αλλά το μέλλον είναι δικό τους.
Για τους περισσότερους παίκτες του “τριφυλλιού” ο Αναστασίου είναι δάσκαλος και έχει φροντίσει να τους μάθει τα βασικά. Το χειροκρότημα των παικτών του Παναθηναϊκού όταν ο Ολαϊτάν αποχωρεί με φορείο από τον αγωνιστικό χώρο, είναι από τις ωραιότερες εικόνες τις βραδιές. Διδακτική.
Διδακτικό είναι επίσης για κάποιους στον Παναθηναϊκό πως σε αυτό το “στημένο” πρωτάθλημα της “παράγκας” η ομάδα τους κάνει πάρτι στην έδρα του Ολυμπιακού… Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον σεβασμό επειδή νίκησε τον Ολυμπιακό. Τον Ολυμπιακό που λίγες μέρες νωρίτερα είχε κατατροπώσει την πρωταθλήτρια Αγγλίας. Η αξία του ηττημένου δίνει τη δόξα και αυτό πρέπει να το θυμούνται και στον Παναθηναϊκό κάθε φορά που κάνουν λόγο “για νηφάλιους διαιτητές”.
Πάμε τώρα και στην άλλη πλευρά. Η έπαρση στο ποδόσφαιρο σχεδόν πάντα τιμωρείται. Τα “θα τους βάλουμε 3,4,5,6”, που υπήρχαν στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα πριν το ντέρμπι,δεν βοήθησαν ποτέ κανέναν. Ίσα ίσα του πρόσθεσαν επιπλέον βάρος. Λίγες μέρες μετά την ιστορική νίκη επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Ολυμπιακός κατέβηκε στο ντέρμπι άδειος και ψυχικά και από σωματικές δυνάμεις. Ο Μίτσελ έβαλε ακριβώς τους ίδιους 11 και το πλήρωσε σε μια βραδιά που γενικώς δεν πήγε τίποτα στους “ερυθρόλευκους”. Λάθος του Ισπανού. Αλλά από αυτό μέχρι να αποδοκιμάζεται στο τέλος η ομάδα που βρίσκεται μια “ανάσα” απ΄τους “8” του Τσάμπιονς Λιγκ και πάει να σπάσει κάθε ρεκόρ στην Ελλάδα, η απόσταση είναι τεράστια. Όση περίπου είναι η διαφορά του Ολυμπιακού από τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες.
Είναι γνωστό πως η μνήμη δεν είναι το… δυνατό σημείο του λαού μας, αλλά καλό θα είναι όλοι να μας μείνει η εικόνα με τον Μίτσελ να σπεύδει πάνω από τον Αναστασίου μόλις ο τεχνικός του Παναθηναϊκού δέχθηκε το ποτήρι στο πρόσωπο.
Οι μεγάλες ομάδες, πρώτα απ΄όλα, οφείλουν να ξέρουν να χάνουν. Ξέρω να χάνω σημαίνει: α)αποδέχομαι την ήττα μου, β) αποδίδω τα εύσημα στον αντίπαλο, γ)αναλύω τα λάθη μου και προσπαθώ να τα διορθώσω. Μόνο έτσι προχωρούν μπροστά και γίνονται ακόμα μεγαλύτερες.
Σίγουρα δε σημαίνει πετάω ποτήρια στον αντίπαλο προπονητή και αναγκάζω τον απέναντι πάγκο να φύγει από το γήπεδο πριν ολοκληρωθεί το ματς…Και μην πει κανείς τα έχουμε δει ξανά αυτά. Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν. Ο Μίτσελ και ο Αναστασίου δείχνουν τον δρόμο.
Καθησυχαστικός ο γιατρός του Ολυμπιακού για τον Ολαϊτάν
Το photostory του πράσινου θριάμβου!
Αλαφούζος: Η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα
Ο ξένος Τύπος για τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού
Πανζουρλισμός και “πράσινο” πάρτι στο Κορωπι!
Μίτσελ: Καταστροφική βραδιά
“Πάγωσαν” οι πάντες με Ολαϊτάν (ΦΩΤΟ)
Αναστασίου: Δυστυχώς, χάθηκε ο πολιτισμός
Δακρυγόνα και κυνηγητό στο “Καραϊσκάκης”
Ούτε αήττητο, ούτε φιέστα! Ο Παναθηναϊκός διέσυρε τον Ολυμπιακό
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΟ NEWSIT